Y'ello,

Vandaag heb ik mijn project afgerond. De dag begon met een evaluatie samen met Frank Smits van Doingoood en Ronnie van Makerere west valley primary school. Tijdens mijn evaluatie bespraken wij mijn ontwikkeling van de afgelopen vier weken. Ik complimenteerde Ronnie met de diverse activiteiten die ik heb kunnen zien in plaats van voor de klas staan. Ronnie wist dat ik geen docent ben en daarom heeft hij mij, zoals beschreven in mijn eerdere blogs, meegenomen in the community en naar de sister school om te zien hoe de kinderen thuis leven. Ronnie vertelde dat ik de kinderen het best kan benaderen door ook te weten hoe zij thuis leven. Vanaf het begin gaf ik aan geen docent te zijn, maar wel de opleiding Social Work te hebben afgerond. Hierdoor mocht ik met de familie van de school kinderen praten om meer te leren over hun cultuur. Mijn evaluatie was perfect. Doingoood is tevreden, Ronnie is tevreden en ik ben tevreden. Het grootste compliment wat ik kreeg was van Frank. Volgens Frank ben ik een perfect voorbeeld van iemand die volledig zijn eigen pad heeft bewandeld. Op het begin moest ik wennen, maar door een open houding aan te nemen, veel contact te zoeken en nieuwsgierig te zijn heb ik mijn eigen verhaal geschreven. Van iets onbekends heb ik iets heel moois gemaakt. Daarentegen heb ik super veel respect voor Ronnie en zijn team. Met heel weinig mogelijkheden doen zij iets heel goeds voor de kinderen. Het schoolplein dat vol water staat na een flinke regenbui, lokalen waar 20 kinderen in zitten terwijl het niet groter is dan 7m bij 3m, docenten die een deel van hun salaris afstaan om de school te kunnen blijven runnen en zo kan ik nog even verder gaan. Na de evaluatie heb ik nog even met Ronnie gesproken. Hij wilde mij graag voorstellen aan zijn familie, maar we hebben daar te kort tijd voor gehad. Hij vertelde dat veel docenten in de school slapen (hijzelf ook) omdat dat goedkoper en makkelijker is en dat sommige zelfs geen salaris krijgen maar een vergoeding. Een aantal van mijn t-shirts heb ik bij Ronnie achtergelaten met de vraag of hij die aan Kajongo Tom wilde geven (zijn zoon). Zij hebben die harder nodig dan ik.

Aan het eind van de middag kreeg ik mijn afscheid. Alle kinderen werden opgetrommeld en ze begonnen liedjes te zingen en te dansen. Ik had cake gekocht en die mocht ik samen met de klassenoudsten in stukjes snijden. Daarna kreeg ik een officieel certificaat van the headteacher. Dit laat zien in welke periode ik als vrijwilliger werkzaam ben geweest en is een soort bedankje/diploma voor mij. Donderdag vliegen wij om 20:40 terug naar Brussel. Ik zie jullie volgende week!

Joran